Duchowość Zgromadzenia Sióstr Niepokalanek można by zamknąć w jednym zdaniu jego Założycielki, bł. Matki Marceliny Darowskiej:
"Miłość w odpowiadaniu miłości"
Skoro Bóg tak kocha, skoro dał nam Syna i nie oszczędził Go, ale doświadczył prześladowaniem i śmiercią w poniżeniu, skoro dał nam najpiękniejszy dar Swojej stwórczej mocy - Niepokalaną, to zadaniem wewnętrznym każdej siostry niepokalanki jest świadome, dobrowolne i całkowite odpowiadanie Mu na ten dar Jego miłości. W formule ślubów czasowych każda siostra wypowiada słowa: "Ufam, Boże, że zamiar ten jest darem Twojej łask i proszę Cię, abyś mi dozwolił wypełnić go na Twoją chwałę."
Życie duchowe każdej niepokalanki ma charakter paschalny. Prowadzi od wykorzenienia grzechu i złych przywiązań ze swego życia - co bł. Matka Marcelina nazywała śmiercią sobie - i stopniowe wprowadzanie Boga do swojego serca, a przez to budowanie już tu na ziemi Królestwa Bożego. "Celem istotnym, rdzennym - jak pisze bł. Matka Marcelina - jest ten, dla którego nas Bóg stworzył i dla którego Zgromadzenie wzbudził: chwała Boża". Stąd zawołanie sióstr: Deus Solus! ( Bóg Sam, jedynie Bóg). On jest Tym jedynym i właściwym celem naszych życiowych dążeń, do którego zmierzamy ścieżką ślubów czystości, ubóstwa i posłuszeństwa.
Charakterystycznymi cechami, filarami duchowości niepokalańskiej są:
Bóg każdą z nas osobno stworzył i powołał do głębszej miłości, dlatego ważną rzeczą jest indywidualny kontakt z Bogiem, personalistyczna relacja, nieustanne poszukiwanie Woli Bożej i miłowanie jej oraz weryfikowanie z nią osobistych pragnień i działań.
