Duchowość Zgromadzenia Sióstr Niepokalanek można by zamknąć w jednym zdaniu jego Założycielki, bł. Matki Marceliny Darowskiej:
"Miłość w odpowiadaniu miłości"
Skoro Bóg tak kocha, skoro dał nam Syna i nie oszczędził Go, ale doświadczył prześladowaniem i śmiercią w poniżeniu, skoro dał nam najpiękniejszy dar Swojej stwórczej mocy - Niepokalaną, to zadaniem wewnętrznym każdej siostry niepokalanki jest świadome, dobrowolne i całkowite odpowiadanie Mu na ten dar Jego miłości. W formule ślubów czasowych każda siostra wypowiada słowa: "Ufam, Boże, że zamiar ten jest darem Twojej łask i proszę Cię, abyś mi dozwolił wypełnić go na Twoją chwałę."
Życie duchowe każdej niepokalanki ma charakter paschalny. Prowadzi od wykorzenienia grzechu i złych przywiązań ze swego życia - co bł. Matka Marcelina nazywała śmiercią sobie - i stopniowe wprowadzanie Boga do swojego serca, a przez to budowanie już tu na ziemi Królestwa Bożego. "Celem istotnym, rdzennym - jak pisze bł. Matka Marcelina - jest ten, dla którego nas Bóg stworzył i dla którego Zgromadzenie wzbudził: chwała Boża". Stąd zawołanie sióstr: Deus Solus! ( Bóg Sam, jedynie Bóg). On jest Tym jedynym i właściwym celem naszych życiowych dążeń, do którego zmierzamy ścieżką ślubów czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Charakterystycznymi cechami, filarami duchowości niepokalańskiej są:
PRAWDA - z Bogiem, z innymi, z samą sobą; czysta intencja, uczciwość, odwaga, przejrzystość...
"Prawda Boża - to światło nasze/.../ Kościół - to pochodnia prawdy!"; "Prawda z Bogiem to jest wiara, prawda z ludźmi to jest uczciwość, prawda z sobą to jest pokora" /bł. Matka Marcelina/
CZYSTOŚĆ - której najdoskonalszym wzorem jest Niepokalana; troska, by żadne zło nie dotknęło duszy.
"Czystość -to Bóg w nas" /bł. Matka Marcelina/
MARYJNOŚĆ - naśladowanie Najświętszej Maryi Panny w Jej cnotach, bycie Jej dzieckiem, służenie Jej jako Pani, Matce i Królowej Zgromadzenia.
"Cieszmy się, że mamy za Matkę, Opiekunkę, Pośredniczkę, Tę Najświętszą, która i najczystsza i najbliższa Bogu. Ona nauczy i nauczy najlepiej świętości i najbardziej z Bogiem zbliży" /bł. M. Marcelina/
MODLITWA ZA KOŚCIÓŁ - za Ojca świętego, kapłanów i przygotowujących się do kapłaństwa, śledzenie nauki Kościoła i zgłębianie jej, podejmowanie działań na rzecz Kościoła lokalnego.
"W życiu więc swoim Zgromadzenie trzymać się ma Kościoła jako swego prawa, swojej władzy najwyższej na ziemi i za świętą powinność sobie uważać modlitwę za Kościół i wszystkich w Nim pracujących." /bł. Matka Marcelina/
UMIŁOWANIE OJCZYZNY - modlitwa za kraj, troska o rodziny, śledzenie historii, kultywowanie narodowych tradycji, ekspiacja za grzechy własne, swoich bliskich i całego narodu.
"Kochać Ojczyznę wedle łaski to kochać ją dla Boga wieczyście i święcie i w niej: Boga, Jego myśl, Jego wolę. To przez wszystko: modlitwą, pracą i życiem całym do spełnienia onych dążyć; widzieć kraj i naród swój w prawdzie - w zasługach i cnotach, w wadach i grzechach, a zawsze szanować." /bł. Matka Marcelina/
Bóg każdą z nas osobno stworzył i powołał do głębszej miłości, dlatego ważną rzeczą jest indywidualny kontakt z Bogiem, personalistyczna relacja, nieustanne poszukiwanie Woli Bożej i miłowanie jej oraz weryfikowanie z nią osobistych pragnień i działań.
|