Wałbrzych

W 1946 r. Zgromadzenie, odpowiadając na wezwanie ks. bp. Miliki, Administratora Apostolskiego na Śląsku, objęło duży gmach dawnego sierocińca w Wałbrzychu-Sobięcinie, w którym otworzyło gimnazjum i liceum ogólnokształcące z internatem.

Ówczesna przełożona generalna tak pisała do sióstr, tłumacząc decyzję otwarcia kolejnego po wojnie klasztoru i szkoły: Ponieważ stało się to zupełnie bez nas, bez starania z naszej strony, biorę to za wyraz Woli Bożej (…) Raz jeden przeżywa się chwilę zwrotną w historii własnego narodu. My mamy szczęście być pokoleniem, które powinno dać wszystkie siły duchowe i fizyczne, aby kraj ratować.

W czasach komunistycznych udało się siostrom utrzymać szkołę, która działa do dziś, choć przez osiem lat (1948 – 1956) nie otrzymywała praw państwowych, co wiązało się ze zdawaniem przez uczennice matury przed obcą komisją ze wszystkich przedmiotów. Pomimo takich trudności, dziewczęta nie rezygnowały ze szkoły, dzięki czemu liceum ocalało.